صمیمانه با والدین(راهکار های برنامه ریزی)

همه ی ما میدونیم که هیچ بچه ای از روز اولی که به دنیا میاد نمیتونه تنهایی راه بره، هیچ کدوم از ما هم چنین توقعی ازش نداریم. برای همینه که صبر میکنیم تا ماهیچه‌هاش قوی شه، ورزشش میدیم، ماساژش میدیم، دستهاش رو میگیریم و پاهاش رو میذاریم رو پاهامون و باهاش قدم به قدم تمرین راه رفتن میکنیم، تا بالاخره یه روزی خودش افتان و خیزان بتونه اولین قدمهاش رو مستقلانه برداره، و بعد میشینیم و از تماشای قد کشیدنش لذت میبریم.
خیلی از مهارتها رو بچه‌ها همینطوری کسب میکنن:
اول باید به رشد لازم برسن، بعد احتیاج به کمک ما دارن و کم کم مستقل میشن. بعد ما دیگه بقیه اش رو به خودشون میسپاریم.
همه ی اینها رو گفتم که بگم برنامه ریزی هم یه نوع مهارته که همین شکلی بچه‌ها یاد میگیرنش: اول باید رو پای ما وایسن و راهشون ببریم، تا اینکه کم کم خودشون برنامه ریزی رو یاد بگیرن. شما چجوری برنامه ریزی رو با فررندتون تمرین میکنید؟